وقتی به قول‌هایی که می‌دهم عمل نمی‌کنم اعصابم خرد می‌شود و کل ذهنم را درگیر می‌کند. مهم نیست چند وقت بگذرد. در ذهنم می‌ماند و می‌ماند و تا انجامش ندهم دست از سرم بر نمی‌دارد. به قول‌هایی که به بقیه داده‌ام باید عمل کنم، مهم نیست مدت زیادی گذشته باشد یا نه، باید به آن عمل کنم. بعد می‌توانم نفس راحتی بکشم.
اما به قول‌هایی که به خودم می‌دهم عمل نمی‌کنم.
چرا قول‌هایی که به خودم می‌دهم ذهنم را درگیر نمی‌کند؟
چرا خیلی راحت فراموشش می‌کنم؟
شاید هم از قصد می‌خاهم خودم را به فراموشی بزنم و بگویم هیچی یادم نمانده تا به آن عمل نکنم و بیشتر و بیشتر به تعویق بیاندازمش؟
حتا با وجود اینکه نفسم گرفته است.

شما به قول‌هایی که به خودتان می‌دهید عمل می‌کنید؟
به نظرتان چطور می‌شود به قول‌هایی که به خودمان می‌دهیم هم عمل کنیم؟