سرکار خرابکاری کردیم. مجبور شدیم صد و پنجاه تا پک اتاق عمل* را دوباره باز کنیم و از اول ببندیم.
به خاطر یک اشتباه کوچک. آن هم چک نکردن طرح**. چون حس کردیم که بدون طرح هم می‌شود انجامش داد. آنقدر به خودمان مطمئن بودیم که فکر نمی‌کردیم اشتباه کنیم.
اما اشتباه کردیم.
یک اشتباه کوچک بود اما کلی از زمانمان صرف درست کردن آن اشتباه شد.
اشتباهی که فقط اگر به طرح نگاه می‌کردیم پیش نمی‌آمد و دیدنش شاید چند ثانیه بیش‌تر زمان نمی‌برد.

به خودمان مغرور شده بودیم و فکر می‌کردیم همه چیز را می‌دانیم.
این اشتباه مثل یک تلنگر برایمان بود.
باعث شد بفهمیم نمی‌توانیم بدون طرح و بدون برنامه و بدون کمک دیگران کارها را پیش ببریم.
نمی‌توانیم فقط به خودمان اعتماد کنیم.
نمی‌توانیم فقط با دانسته‌های خودمان پیش برویم.

ندا احمدی :):

*وسایلی که موقع عمل استفاده می‌شود. مثل لباس دکتر. پارچه‌هایی که روی تخت و روی بیمار پهن می‌شود.
**در آن اقلام پک، تعدادشان و ترتیب چیدنشان نوشته شده است.
هر پکی اقلامش، تعدادش متفاوت است. مثلن سزارین با ارتوپد و قلب و مغز هر کدام اقلام مخصوص به خود دارند. و هر بیمارستانی هم طرح مخصوص خودش را دارد.