کابوس‌هایت را دنبال کن.
کابوس‌هایت را دنبال کن؟
کابوس‌هایت را؟
کابوس‌ها را چطور می‌شود دنبال کرد؟
اصلا مگر می‌شود دنبال کابوس گشت؟
مگر می‌شود دنبال کرد؟
شاید آره. شاید بشود.
شاید تو بتوانی در بیداری دنبال کابوس‌هایت بگردی.
دنبال دلیل کابوس‌هایت.
شاید کابوس‌هایت در بیداری اتفاق می‌افتند و در خواب تبدیل به کابوس می‌شوند.
همان اتفاق‌هایی که در بیداری از کنارشان راحت می‌گذری و در خواب مثل کابوس سراغت می‌آیند.
مثل تکراری گذشتن روزهایت.
در خواب تکرار روزها برایت مثل کابوس است. تکرار شدن یک روز، تکرار و تکرار و تکرار وحشتناک است.
تو از هیچ کاری نکردن در روز نمی‌هراسی اما همین هیچ کاری نکردن در خواب تبدیل به کابوس می‌شود.
عمرت می‌گذرد و تو بی‌خیالی اما درخواب این نشستن و این گذر عمر می‌ترساندت.
کابوس‌هایت را دنبال کن.
دنبالش بگرد.
دنبال دلیل کابوس‌هایت.
دلیلی که شاید در بچگی‌ات نهفته شده باشد.
شاید هم در همین روزهایت.
کابوس‌هایت را بشناس.
از آن‌ها فرار نکن.
کنارشان بنشین.
به حرف‌هایشان گوش بده.
حرف‌های زیادی برای گفتن به تو دارند.
با دقت به آن‌ها گوش بده.
کابوس‌ها گاهی راه را نشانت می‌دهند.
کابوس‌ها می‌آیند تا تو بتوانی آن‌ها را بشناسی تا دلیلش را از زندگی‌ات حذف کنی.
کابوس‌ها می‌آیند.
کابوس‌هایت را دنبال کن.
آن‌ها راه رهایی را به تو نشان می‌دهند.